වස්සාන කුසුම | Wassana Kusuma

වලව්ව පිටුපස මිදුලේ විසල් පැණි මොර ගහේ වාරයට මොර ගෙඩි පිරි තිබුණි.ඊයේ අතු පොළවටම බර කරන් වුන් මොර ගෙඩිවලින් කොටසක් උදයේ බලද්දී ගහ පාමුල වැටි ඇත.ඉතිං නැවතුමක් නැතුව රැය පුරාවට ඇද හැළුණු වැස්සට " මොරසුරන වැස්ස" යැයි කිමට වෙනත් උපමා අවැසි නැතුවකි.ඇතැම් ප්‍රශ්නවලට පිළිතුරු නැත.මෙයත් එවැනි නිරුත්තර ප්‍රශ්නයකි.නමුත් එම උත්තර නැති ප්‍රශ්නයට උත්තරයක් මා මේ දැන් සොයාගෙන තිබුණි.එයත් මේ වස්සානය නිසයි.

                 "වැස්සට හේතු නෑ මිස්සර, හිතුනු ගමන් වහිනවා."

මා සොයා ගත්තාට වැඩියෙන් වස්සානය මට ඊට පිළිතුර සොයා දී තිබුණි.