පැහැබර දවසක් | Pahebara Dawasak

කිසිත් නොකී විමුත් සෙමෙන් පහත් වී

ඇගේ නළලත සිය දෙතොල් තැබුවේ යන්තමටය.

තත්පරයකදු එහි සිය දෙතොල් තබා නොසිටි විමුත්

නිහඬවම රිය පණ ගන්වා ගත්තේය.

කුසුම්ගේ වැඩිමල් පුතුගේ නිවස අසලට පැමිණෙන තුරු

ඔවුන් අතර පැතිර ගියේ නිහැඬියාවකි.

තත්පරයක් දෙකක් නිහඬවම විමුත් දෙස බලා සිටි යාත්රා 

සූදානම් වූයේ රියෙන් බසින්නටය.

දොරට තැබූ අත වැලකුනේ

විමුත් ඒ අත අල්ලාගත් හෙයිනි.

"ඔයා සතුටින් ඉන්නකොට හිනාවෙනකොට 

හරිම ලස්සනයි යාත්රා. මට ඕන අන්න ඒ

ලැවැන්ඩර් මලක් වගේ ලස්සන යාත්රා

හැමවෙලාවෙම මගේ ළඟ ඉන්නවා දකින්න."